Achtergrond: als kind woonde mijn moeder in de Groninger wijk Helpman. Elke week kwam het draaiorgel De Arabier door de straat. Een wekelijks hoogtepunt waar ze - tot groot plezier van de gids - in geuren en kleuren over vertelde toen we kortgeleden diezelfde Arabier tegenkwamen in het museum De Speelklok in Utrecht.
Vrolijk dansten wij in 't rond
Samen met de andere kinderen
Alsof er geen donderbui bestond
Even niets wat ons deed hinderen
We riepen, zongen, lachten uitgelaten
Vrolijke Noten buitelden om ons heen
Niets en niemendal was er te haten
En liet somberheid ons gauw alleen
Dat draaiorgel genaamd de Arabier
Gaf ons magnifiek muziek, meneer Perlee
Het bracht in onze straat altijd veel vertier
En wij dansten gaarne met dat beroemde orgel mee
Nu, zo heel veel jaren later
Is het orgel met pensioen en vut
Staat het diep verstopt in hartje Utrecht
Als speelklokmuseumstuk
Maar nog mag het orgel zijn muziek gul delen
Want de museumgids, die laat met groot plezier
Het ding nog een keer een stukje spelen
Als herinnering aan 't groot vertier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten