zondag 27 maart 2016

De zon zakt
De dag is weer voorbij
Weer een dagje dichter
Dichter bij genezing
Voor mijn rug en mij

zondag 6 maart 2016

Toekomstangst

Achter me het licht
Van het verleden
Voor me het grote zwarte gat
De toekomst, wat brengt me dat

Als ik over dertig jaren oud ben
En een beetje minder kwiek dan nu
Wie zal dan voor me zorgen?
Als ik dat zelf niet meer kan?

Als ik in het ziekenhuis lig
Wie komt dan op bezoek?
Wie houdt mijn hand vast
Bij een doktersbezoek?

De toekomst, dat enge zwarte gat
Hij maakt me bang tot in mijn tenen
Soms zo erg dat ik er van moet wenen

Dan voel ik me soms zo eenzaam
Eenzaam en alleen
Geen partner, geen broers of zussen
Geen dochter, en geen zoon.

Ik weet dat ik sterk zou moeten zijn
Zou moeten vertrouwen op het oude
“Mettertijd komt raad"
En dat alles heus wel goed zal komen

Maar zo sterk ben ik soms niet
Soms ben ik zwak en bang
Bang voor de toekomst

Bang voor de eenzaamheid

Die hij schijnt te brengen 
Vertwijfeld zoekend, speurend
Naar dat kleine glimpje licht
De duisternis krampachtig negerend.