Rubense op de sportschool

Ik zou het weer eens proberen
Misschien dat ik het nu kon leren
Anderen deden het immers ook steeds
Mijn excuses vond ik steeds meer sleets

Dus dan moest het er maar van komen
Ik kon niet eeuwig blijven hangen in dromen
Dus had ik sportschoenen en -kleding ingepakt
En was ik naar de sportschool afgezakt

Toen ik daar binnenkwam werd ik uitvoerig bekeken
Door mensen die veel op meneer Schwarzenegger leken
Misprijzende blikken waren mijn deel
En het waren er ook nog zo veel

Gelijk voelde ik mijn misplaatste lelijke dikte
Hoe vaak ik die gedachte ook mijn hoofd uit mikte
Ik zou toch gaan sporten, er wat aan gaan doen
"Niets van aantrekken hoor", zo sprak ik me toe

En aan mijn verbeelding schreef ik het toe
Ik was de sportschool toch niet nu al moe?
Hard werken zou ik op hometrainer en loopband
Want "conditie" of iets in die trant

Trouw ging ik heen drie keer per week
Naar dat sporten waar iedereen zo misprijzend keek
"Jij hoort hier niet thuis", hoorde ik ze zo ongeveer denken
Ik besloot alleen aan het sporten mijn aandacht te schenken

Na drie maanden viel de beslissing heel plotseling vlug
Want ineens ging ik finaal door mijn rug
Maanden duurde het om beter te worden
Mijn sportschoolvoornemens verdorden

Toen ik uiteindelijk beter was, durfde ik niet meer in sportpak
Niet meer aangekeken worden alsof ik was een kakkerlak
"Ik ga wel weer wandelen", zo nam ik mij voor
Want dat is ook goede beweging, hoor!

Buiten in de heerlijke frissige lucht
Met boven je hoofd de vogels vol in hun vlucht
Met de heerlijke wind al ruisend in groen
En laat anderen die doodenge sportschool maar doen.

Wonder-vriesnacht

Eindeloze zee van blinkende sterren
Zwart in de heldere winterse nacht
Vrieskoudig briesje, komend van verre
Prikkelt mijn wangen heel zacht

Lichtvervuiling nergens te zien
Ver verwijderd van Bommels van stand
Enkel veel sterren, miljoenen-miljarden keer tien
Wonend in de brede Melkwegband

Laag, vergevorderd naar het eind van zijn pad
Schijnt de Maansikkel aan de horizonrand
Grijnzend als die vreemde Cheshire kat
Een vreemd sprookje uit Alice in Wonderland

Magische sneeuw

Toen ik gisterenavond bij de bushalte stond te wachten, begon het zachtjes te sneeuwen met kleine vlokjes. Het licht van de lantaarnpaal scheen op de sneeuw en maakte er allemaal lichtende lampjes van. Het was een prachtig gezicht en gaf een gevoel van magie in de lucht. Dat inspireerde mij tot dit gedicht.

Het sneeuwt
Veel kleine vlokjes vallen
Smeltend op de stoep
Vallen als lichtende lampjes
Langs de lantaren

Het sneeuwt
Tienermeiden kirren
"Oh al die kerstige kristallen!"
De bazige buschauffeur moppert
"Bah, gledderie-dedderie-glad"

Het sneeuwt
In het licht van de lantaren
Vlokken lijken vallende vuurvliegjes
Moeder Natuurs
Magische Meesterwerk

Drumband door de straat

Laatst herlas ik het beroemde Boem Paukeslag. Dat gedoe met die typografie vind ik erg mooi en razend interessant. Toen ik vervolgens een paar dagen later een drumband zag en hoorde voorbij marcheren, werd ik geïnspireerd tot het volgende gedicht met typografische klemtonen. 

Boem

In de verte hoor ik

Boem

Heel zachtjes

Boem Boem Boem Boem Boem Boem

Het komt dichterbij

Ik blijf staan om te kijken

Ik hoor nu meer

rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr  Reteketeketét

en

Tsjingggggggggggggggggggggg

doen de bekkens

Strak in de maat marcheren 

Uniformen netjes

Spelen ze vrolijke marsmuziek

Toch leuk, zo’n drumband