Eindeloze zee van blinkende sterren
Zwart in de heldere winterse nacht
Vrieskoudig briesje, komend van verre
Prikkelt mijn wangen heel zacht
Lichtvervuiling nergens te zien
Ver verwijderd van Bommels van stand
Enkel veel sterren, miljoenen-miljarden keer tien
Wonend in de brede Melkwegband
Laag, vergevorderd naar het eind van zijn pad
Schijnt de Maansikkel aan de horizonrand
Grijnzend als die vreemde Cheshire kat
Een vreemd sprookje uit Alice in Wonderland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten