Oale Grieze Martinitoren

Eendje minder

Wielen zoemen op het asfalt

Weilanden aan weerskanten

Een slootje met wat eenden

Verstopt tussen waterplanten 

Ineens vliegt hij over de weg

Een schrik gevolgd door doffe klap

Wat net een levende eend was

Is nu een hoopje veren, levenloos en slap

Noodgedwongen houd ik fanatiek mijn ogen

Zoekend naar parkeerplaats langs de snelweg 

Een eenzame traan rolt over mijn wang

Verdrietig-ongelukkig veeg ik hem weg

Ik heb een eend doodgereden

Het schreeuwt in mijn hoofd

Dood! Schuldig! Schuldig!

Even is mijn denken helemaal verdoofd

Ik verman mij, start de motor en rij verder

laat achter mij de wereld en de rest

de tijd tikt door en de wereld wacht niet

zelfs niet voor eendje minder op het nest

Roze sneeuw

roze bloesems vallen
dwarrelen om mij heen
het sneeuwt warm en roze
roze sneeuw op grijze steen

de lente is gekomen
na de winter koud en lang
bloesems aan de bomen
roze kleurend behang

Ode aan de Oranje Olifant

Zonnige zondag in Emmen

De zon schijnt

Koffie staat klaar 

Een giraf slentert

Zebra's en gnoes hebben

Voor het ontbijt alle tijd

Mussen tsjilpen 

Een reiger vliegt langs

Met een vis

Een giraf vraagt zich af

Wat die meid aan het doen is

In de verte

Klimmen ringstaartmaki's

Fluks in een boom

Lekker in de warme zon

Zonnige zondag in Emmen

Gewoon heerlijk, gewoon

Herinnering op film

Vastgelegd op film zal de herinnering niet vergaan

van treinwagons bedoeld voor vee die gauw

met mensen volgepropt op de lange weg gaan

naar het onbekend en verre Auschwitz-Birkenau

Opdat we nooit vergeten, staat geschreven 

In het herinneringscentrum van Kamp Westerbork

De beelden van wat hier eens gebeurde

Hier in 't lieflijk en rustieke Westerbork 

“Dit nooit meer”, roept ieder fanatiek 

Maar als ik om me heen kijk in onze maatschappij 

Blijft die ene denkfout steeds aanwezig

Worden sommigen van superieur zijn blij

“Wij zijn beter dan jij”, vinden zij

Want zij zijn blank of zwart of geel of rood of zo

Of joods of christen, moslim of wat anders, vul maar in

Agressief want d'ander is toch immers maar zo-zo

“Nee!”, zeg ik. Wij zijn allen mensen

Allen diep van binnen eender en gelijk 

Allen met onze eigen verlangens, verdrietjes en wensen

En met een onsje geluk de koning te rijk 

Laat ons aan elkaar gelijk zijn 

Niemand is minder of meer

Dan een ander, ik wens ons allen de wijsheid

dat d'een de ander als gelijk aan zich waardeert