Op de bank met een fotoboek en een kop thee
Kijkt het innerlijk kind gezellig met me mee
“Kijk daar!”, wijst ze vrolijk
Naar een gezichtje zo olijk
Opgetogen roept ze: “Dat ben ik! Dat ben ik!”
Ze lacht en krijgt spontaan de hik,
“Dat was in de kamer bij ons thuis
En Sesamstraat was op de buis”
Terwijl het innerlijk kind vrolijk babbelt
Het gesprek tussen ons rustig voort kabbelt
Kijk ik nog eens op de foto neer
Was toen was, is niet meer
Een melancholiek gevoel dient zich aan
Mama en Papa kijken elkaar zo gelukkig aan
Een lachende peuter tussen hen in
Op de foto voor eeuwig een gelukkig gezin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten